Een hevige vulkaanuitbarsting kan verwoestend zijn. Maar wat overblijft, is uiterst vruchtbare grond waar nieuwe gewassen hoog zullen opschieten. Wat ik wil zeggen is dat een crisis als het Samusocialschandaal een unieke kans voor Brussel is om meer te doen dan enkel orde op zaken te stellen. Brussel is een unieke stad in België. Hier lopen vele breuklijnen door elkaar. Het bestuur zal er dan ook altijd anders uitzien dan in andere Belgische steden. Maar anders betekent daarom niet slechter. Als hoofdstad moet je het goede voorbeeld geven en de beste leerling van de klas willen zijn. De Brusselse politiek moet transparanter en eerlijker. Overheidstaken uitbesteden aan schimmige vzw’s zonder democratische controle kan niet meer. Elke gemeente moet bekendmaken welke vzw’s of andere structuren bestaan en wie daarin - al dan niet betaalde - mandaten opneemt. Een serieuze wiedbeurt is volgens mij nodig om pijnlijke verrassingen zoals bij Samusocial te voorkomen. De Brusselaar wil zich opnieuw kunnen terugvinden in zijn overheid. De Brusselse bestuursniveaus moeten daarom duidelijker worden afgebakend. Het kan niet dat de burger geen idee heeft wie waarvoor verantwoordelijk is. Het Brussels gewestniveau is het centrale en belangrijkste niveau dat we overhouden. Het zwaartepunt van de bevoegdheden moet naar het gewest. De gemeenten kunnen blijven bestaan, maar hebben niet meer de mogelijkheid om in tal van dossiers op de rem te gaan staan. De gemeenten worden een soort districten, net als in andere buitenlandse hoofdsteden als Parijs en Berlijn. En de zes politiezones? Die zouden het beste fusioneren tot één Brusselse zone onder leiding van de minister-president. Is Brussel daarmee helemaal af? Waarschijnlijk niet. Maar ’t is wel NU dat er iets moet gebeuren. We moeten doorpraten en daarna doen wat nodig is: Brussel hervormen om een betere stad en gewest over te houden. Omdat het van levensbelang is voor ons Brussel waar we allemaal van houden.
