Stad Brussel heeft te kampen met 415 private eigendommen die als ‘leegstaand’ beschouwd worden, zo blijkt uit cijfers die Brussels CD&V-gemeenteraadslid Bianca Debaets opvroeg bij Schepen van Huisvesting Khalid Zian. Ook meer dan 630 sociale woningen moeten het voorlopig zonder bewoner stellen, onder meer door renovatiewerken die al dan niet reeds gestart zijn. “Stad Brussel haalt dan wel belastingen op leegstand in, men zou beter op een efficiëntere manier gebruik maken van het voorkooprecht om mogelijke speculatie tegen te gaan”, duidt Debaets.Bianca Debaets: "Sociale woningen in Stad Brussel staan gemiddeld meer dan 2,5 jaar leeg bij renovatie." In 2018 werden 415 privé-eigendommen als ‘leegstaand’ beschouwd, goed voor 340 gevallen van leegstandsbelasting en een bedrag van bijna 1,32 miljoen euro. “Stad Brussel mag dan wel een mooie som uit die belasting ophalen, maar daar mag men op zich niet tevreden mee zijn”, stelt Bianca Debaets. “In het verslag van de gemeentelijke Cel Ontwikkelingsstrategieën, dat net als voornaamste taak heeft om oplossingen te vinden voor de leegstand van gebouwen op het grondgebied van Stad Brussel, valt te lezen dat er in 2018 geen enkele keer beroep werd gedaan op het voorkooprecht waarover men beschikt. Als men op een efficiëntere manier gebruik zou maken van dat voorkooprecht, kan men die leegstand beter aanpakken én tegelijk ook mogelijke speculatie aan banden leggen.” Ook De Brusselse Woning en De Lakense Haard, de twee sociale verhuurkantoren die in Stad Brussel gevestigd zijn, hebben met leegstand te kampen. Daar vormen nodige renovatiewerken vaak een belangrijke achterliggende reden. De Lakense Haard heeft op die manier 206 woningen leegstaan. En van de 424 leegstaande woningen van De Brusselse Woning, zijn er niet minder dan 344 die zich in de loop van een renovatieproject bevinden. De overige 80 woningen moeten opnieuw worden verhuurd of worden reeds opnieuw aangeboden voor verhuur. Daar bedraagt de gemiddelde leegstand tussen twee huurcontracten door zo’n 3 maanden, een periode die De Brusselse Woning zelf tegen 2025 wil terugdringen naar maximaal 50 dagen door raamcontracten voor herstellingen op te stellen. Een ander beeld tekent zich af wanneer de 344 ‘woningen die ingrijpend gerenoveerd worden’ onder de loep genomen worden. Die staan gemiddeld maar liefst 2 jaar en 7 maanden leeg tussen twee huurperiodes. Bij grote renovaties valt dat vooral te wijten aan het feit dat huurders eerst de woning moeten verlaten alvorens men met de werken kan starten. “Dat is en blijft toch een erg lange periode”, aldus Debaets. “Ook daar kan men misschien bekijken of dergelijke raamcontracten wat van die tijd kunnen schaven.” De nood aan sociale huisvesting blijft erg hoog liggen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en vooral in Stad Brussel. “Momenteel staan er in ons Gewest zo’n 47.500 gezinnen op de wachtlijst voor een sociale woning, tegenover de gewestelijke belofte om tegen 2024 voor 15.000 gezinnen een oplossing te vinden. Dat betekent 32.500 gezinnen in de kou blijven staan – minstens, want de wachtlijst groeit nog elke dag", zegt Debaets."Nieuwe projecten kosten handenvol geld en nemen ook heel wat tijd in beslag, dus zou het alvast helpen moesten de huidige renovaties eerst grondig versneld worden. Op die manier kan de druk op de sociale huisvesting toch al een beetje verlicht worden. Maar dan moeten we ook nagaan wat er nu misgelopen is. Waarom zijn er zoveel renovaties nodig en waarom zorgt dat voor zoveel gelijktijdige leegstand? Dat verdient alvast nog verder onderzocht te worden.”
