(Nieuwsblad)
“Het Brussels netheidsprobleem valt wel degelijk op te lossen, maar dan moeten we repressie koppelen aan een goede infrastructuur.” Dat besluiten parlementsleden Bianca Debaets (CD&V) en Cieltje Van Achter (N-VA) na een studiereis in Wenen, uitgeroepen tot de meest leefbare stad ter wereld.
Uit een rangschikking van het magazine The Economist blijkt dat Wenen de meest leefbare stad ter wereld is. Ook in 2018 en 2019 viel die eer de Oostenrijkse hoofdstad al te beurt. In diezelfde lijst staat Brussel slechts op de 24ste plaats. Brusselse parlementsleden Bianca Debaets (CD&V) en Cieltje Van Achter (N-VA) wilden ter plaatse ontdekken waarom Wenen op die eerste plaats prijkt. Onder andere een bezoek aan de centrale netheidsoperator 'MA 48' stond op het programma.
Hondenpoep
“Begin jaren 2000 was Wenen ook vuil. De stad had vooral een probleem met hondenpoep in de openbare ruimte”, vertelt Martina Ableidinger”, adjunct-directeur bij MA48.
“Op enkele jaren tijd hebben we echter een volledige ommekeer kunnen bereiken. In 2003 hebben we een tienpuntenplan uitgewerkt dat steunde op drie pijlers: motivatie, infrastructuur en sancties. Momenteel heeft de stad meer dan 20.000 vuilnisbakken, waarvan er meer dan 1.300 zijn uitgerust met een asbak. Ook zijn er bijna 3.000 installaties voor hondenpoepzakjes geïnstalleerd. Om de netheid te handhaven, hebben we daarnaast 40 voltijdse werknemers in dienst die boetes uitschrijven en nog eens 600 personen die daarvoor de bevoegdheid hebben.”
Vuil trekt ander vuil aan
Anno 2022 blijkt dat die maatregelen hun doel niet hebben gemist. Het is met een vergrootglas zoeken naar graffiti, vuilnis of sigarettenpeuken op de grond.
“De weinige tags die worden aangebracht, worden direct verwijderd. Ook vuilnis wordt direct opgeruimd. Omdat de stad zo proper is, gaan de inwoners zich daar ook naar gedragen. Vuil trekt ander vuil aan.”
Volgens Brussels parlementslid Bianca Debaets (CD&V) is in Brussel een mentaliteitswijziging nodig rond openbare netheid. “In Wenen zijn de inwoners fier op hun stad. In Brussel zie ik nog vaak dat inwoners zich erbij neerleggen dat hun stad vuil is. Maar Wenen bewijst dat je met een mentaliteitswijziging bij zowel bestuur als bevolking tot een volledige ommekeer kan komen. Bovendien zijn het geen mirakeloplossingen, maar gaat het over opvoeding, die je moet koppelen aan repressie. We moeten onze inwoners - én nieuwkomers - duidelijke spelregels opleggen om zo tot een properdere stad te komen.”
Structuur
Volgens Cieltje Van Achter speelt ook de structuur van de netheidsdienst een rol in het Weense succes.
“Hier is één orgaan verantwoordelijk voor de netheid in de stad en ligt de eindverantwoordelijkheid bij de burgemeester. Dat zorgt ervoor dat de administratie zeer efficiënt is. Zo is de netheidsdienst bijvoorbeeld afgeslankt van 3.500 naar 3.000 werknemers en is de stad nog steeds even proper. Die werknemers zijn fier op hun dienst. Ook in Brussel moeten we gaan naar één dienst voor onze openbare netheid. In Brussel zijn zowel de gemeenten als het gewest daarvoor verantwoordelijk en dat zorgt voor chaos. Eens die structuur er staat, kan er ook beter een plan uitgerold worden.”
